Centralną częścią nabożeństwa majowego jest Litania Loretańska, jeden ze wspaniałych hymnów na cześć Maryi, w którym wysławiane są Jej wielkie cnoty i przywileje, jakimi obdarzył Ją Bóg.

Litania loretańska – modlitwa kościelna na cześć Matki Boskiej, którą kapłan odmawia na przemian z wiernymi. Po wstępnym błaganiu Trójcy Świętej następują krótkie odezwy do Matki Boskiej, w których uwydatnione są Jej szczególniejsze cnoty. Od wezwania "Różo duchowna" rozpoczyna się szereg chwalebnych tytułów, które określają kolejno, jak była wyobrażona, kim jest dla wiernych i jakie stanowisko zajmuje w Królestwie niebieskim. W liturgicznym nabożeństwie kościelnym litania loretańska zatwierdzona jest przez Stolicę Apostolską i uposażona licznymi odpustami.

Litania loretańska powstała w XII wieku, prawdopodobnie we Francji, a zatwierdził ją oficjalnie papież Sykstus V. Nazwę "loretańska" otrzymała od miejscowości Loretto we Włoszech, gdzie była szczególnie propagowana i odmawiana.

Litanie oraz 7 psalmów pokutnych od najdawniejszych czasów Kościoła w połączeniu z pacierzami kapłańskimi odmawiano przy nabożeństwie publicznym.

Wystawienie Najświętszego Sakramentu i Litania Loretańska do Najświętszej Maryi  Panny w dni powszednie: po Mszy św. wieczornej a w niedzielę: po Mszy św. o godz. 12.00