Październik to miesiąc szczególnie poświęcony Matce Najświętszej. To właśnie wtedy, każdego dnia licznie gromadzimy się w kościołach, aby wspólnie odmawiać różaniec. Są jednak i tacy, którym ta modlitwa towarzyszy każdego dnia.

W ostatnią sobotę poprzedzającą miesiąc październik, 27 września 2025 r., po raz kolejny odbyła się doroczna Archidiecezjalna Pielgrzymka Róż Żywego Różańca, w której po raz pierwszy w zorganizowanej grupie uczestniczyli również przedstawiciele naszej wspólnoty parafialnej w liczbie 16 osób. Tym razem miejscem pielgrzymki było Sanktuarium Matki Bożej w Kalwarii Pacławskiej. Tradycyjnie był to czas formacji, modlitwy i spotkania we wspólnocie, którym różaniec jest bardzo bliską formą modlitwą i zaufania Maryi. Tegoroczne hasło pielgrzymki brzmiało „Różańcowi Pielgrzymi Nadziei”

Pierwszym punktem spotkania było zawiązanie wspólnoty, które poprowadził ks. prał. proboszcz jarosławskiej kolegiaty. Następnym była wspólna modlitwa różańcowa pod przewodnictwem biskupa Krzysztofa Chudzio w której uczestnicy powierzali przez wstawiennictwo Maryi swoje rodziny, parafie i całą archidiecezję. Kolejnym punktem pielgrzymki była konferencja wygłoszona przez ks. prał. Jana Smołę, archidiecezjalnego moderatora Róż Żywego Różańca. Treścią rozważania była bulla Ojca Świętego Franciszka ogłaszająca Rok Jubileuszowy 2025 pod hasłem „Nadzieja zawieść nie może” (Rz 5,5) w której papież przypomina, że w centrum jubileuszu stoi spotkanie z Jezusem – Panem i Zbawicielem, który jest fundamentem naszej nadziei. Konferencja zakończyła się świadectwami osób świeckich, które ukazywały moc modlitwy różańcowej.

Centrum pielgrzymki różańcowej w Archidiecezji Przemyskiej była uroczysta Eucharystia. Przewodniczył jej Metropolita Przemyski abp Adam Szal, który wygłosił także okolicznościową homilię do uczestników spotkania w Kalwarii Pacławskiej. Abp Adam Szal w homilii wzywał wiernych, aby stawiali Chrystusa w centrum swojego życia osobistego i rodzinnego, wzorując się na Świętej Rodzinie i błogosławionych Ulmach. Podkreślał, że prawdziwa wierność Bogu przejawia się nie tylko w wielkich wydarzeniach, ale przede wszystkim w codziennym życiu, w codziennej pracy, modlitwie i miłości wobec bliźnich.

Arcybiskup zachęcał także do praktykowania modlitwy różańcowej, zarówno indywidualnie, jak i w rodzinach, ponieważ pomaga nam dostrzegać w codzienności obecność Boga, umacnia więzi rodzinne i prowadzi do duchowego wzrostu. Wspólna modlitwa sprzyja jedności, uczy dialogu i wzajemnego zrozumienia, a także pomaga przezwyciężać trudności życia codziennego. Jest to szczególnie ważne w obliczu współczesnych zagrożeń społecznych, ekonomicznych i komunikacyjnych, które mogą osłabiać więzi rodzinne i społeczne. Modlitwą różańcową można wypraszać pokój i ochronę dla siebie, swoich bliskich oraz całego świata. W ten sposób wierni stają się wspólnotą otwartą na miłość Bożą, gotową nieść pomoc innym i budować trwałe więzi rodzinne, społeczne i duchowe.

Na zakończenie ks. prał. Jan Smoła podziękował wszystkim za uczestnictwo w pielgrzymce i podkreślił, że to dzięki kapłanom – którzy stoją na czele wspólnot i prowadzą wiernych do Maryi – mogliśmy tu dzisiaj być.

Warto też podkreślić, że pielgrzymka Róż Żywego Różańca posiada swoje trzy wyjątkowe symbole. To sztandar wspólnot różańcowych, obraz bł. Pauliny Jaricot oraz Złota Róża. Symbole te są co roku przekazywane do kolejnych parafii, które włączają się w dzieło szerzenia modlitwy różańcowej.

W tym roku abp Adam Szal przekazał sztandar Róż Żywego Różańca do kolegiaty pw. Bożego Ciała w Jarosławiu, która będzie miejscem kolejnej pielgrzymki w 2026 r. Obraz bł. Pauliny Jaricot został z kolei przekazany do parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Haczowie. Złota Róża trafiła natomiast na najbliższy rok do Sanktuarium Męki Pańskiej i Matki Bożej w Kalwarii Pacławskiej.

Wdzięczni Panu Bogu za dar pielgrzymowania, po wielkich duchowych przeżyciach, szczęśliwi i pełni wdzięczności za „wysłuchanie naszych modlitw przez Matkę Bożą Słuchającą powróciliśmy do naszych domów. Pielgrzymka do Kalwarii Pacławskiej była dla nas nie tylko czasem modlitwy, ale także okazją, by doświadczyć wielkiej wspólnoty tych, którzy jednym dziesiątkiem różańca codziennie wspierają dzieło ewangelizacyjne. Bogu niech będą dzięki za ten piękny czas.

                                                                                                                                                         Adam Z.