W Środę Popielcową rozpoczęliśmy w Kościele czterdziestodniowy czas Wielkiego Postu jako przygotowanie do największej chrześcijańskiej uroczystości – Świąt Paschalnych.

W tym dniu, w naszej parafialnej świątyni, podczas Mszy św. Ksiądz Proboszcz w Słowie skierowanym do zgromadzonych wiernych wskazał  na główne przesłanie tego okresu, jakim jest duchowe przygotowanie się chrześcijan do godnego przeżywania świąt Zmartwychwstania Pańskiego.  Idąc śladem biblijnej zachęty: postu, modlitwy i jałmużny, zachęcani zostaliśmy różnymi praktykami pokutnymi. Chcąc owocnie przeżyć ten czas powinniśmy pilniej i z większym skupieniem słuchać Słowa Bożego, modlić się indywidualnie i w rodzinach, praktykować umartwienia, korzystać z sakramentu pokuty i pojednania, uczestniczyć w nabożeństwach wielkopostnych - Gorzkie żale, Droga krzyżowa oraz podejmować postanowienia mające wykazać bezinteresowność, szlachetność serca, uśmiech, życzliwość i ofiarność w stosunku do innych. W rzeczywistości wszystkie te zachęty mają na celu wskazanie, że pierwszym działającym w naszym życiu jest Bóg, który jest w stanie skutecznie pokierować naszym życiem, uleczyć nasze ewentualne zagubienie się w grzechu i pysze, czy zatrzymać choćby na chwilę nasze ciągłe zabieganie.

Podczas Mszy św. miał też miejsce obrzęd posypania głów popiołem na znak żałoby i pokuty.